skrzyć — ndk VIb, skrzy, skrzył rzad. to samo, co skrzyć się Niebo skrzyło gwiazdami. Szabla skrząca klejnotami. przen. Powiedzenia skrzące dowcipem. skrzyć się «wydawać błyski, lśnić migotliwym blaskiem; błyszczeć, jaśnieć, iskrzyć się; rzadziej: sypać… … Słownik języka polskiego
mienić się — ndk VIa, mienić sięnię się, mienić sięnisz się, mień się, mienić sięnił się «przybierać różne, zmieniające się odcienie jakiejś barwy, zmieniać barwę, błyszczeć różnymi barwami; lśnić się, skrzyć się» Rzeka mieni się w słońcu. Łąka mieniła się od … Słownik języka polskiego
srebrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} połyskiwać, mienić się, skrzyć się jak srebro : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śnieg się srebrzy. Szyby w oknach srebrzą się od szronu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmigotać się — dk IX, rozmigotać sięocze się (rozmigotać sięoce się), rozmigotać sięał się «rozświecić się nierównym lub przerywanym światłem, blaskiem; zacząć się mienić, skrzyć w wielu miejscach; rozlśnić się» Ulica rozmigotała się neonami. Niebo rozmigotało… … Słownik języka polskiego
migotać — ndk IX, migotaćoczę, (migotaćocę), migotaćoczesz (migotaćocesz), migotaćocz, migotaćał 1. «świecić nierównym lub przerywanym światłem, blaskiem; skrzyć się, mienić się, lśnić się, błyskać; dawać się widzieć raz po raz przez krótką chwilę» Gwiazdy … Słownik języka polskiego
migotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, migoczę || migocę, migocze || migoce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} emitować szybko zmieniające się lub przerywane światło, blask; skrzyć się, błyskać; także: być widocznym raz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
migotliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., migotliwieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. migotliwy w zn. 1.: Przygasać i rozbłyskiwać migotliwie.; w zn. 2.: Skrzyć się, lśnić się migotliwie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
diamentowo — przysłów. od diamentowy Błyszczeć, skrzyć się diamentowo … Słownik języka polskiego
